در آخرین روز اقامتمون در سئول به لطف زمان پرواز دیرهنگام شرکت هواپیمایی امارات و فرصتی که تا غروب داشتیم چی می تونست جذابتر باشه از دیدن خیابون تهران و باقی ماجرا!

برای دیدن خیابون تهران سئول باید به نواحی جنوب شهر می رفتیم. البته وقتی می گیم جنوب شهر منظور محله فقیر بی کلاس شهر نیست! در واقع خیابان تهران در منطقه  گانگنام سئول قرار داره که یکی از مهمترین و تجاری ترین خیابون های با کلاس این شهر به حسابر می یاد که به دنبال سفر شهردار وقت تهران به سئول در سال 1353 نام گذاری شد. و جالب اونکه برج های سه گانه یا سه قلوی سامسونگ هم در این خیابون قرار داره.

 

 

 

در همون ابتدای کار با دیدن نام تهران برروی تابلوی خیابون حس خوبمون تکمیل شد و از اینجا به بعد با اعتماد به نفسی بیشتر در امتداد مسیر پیش رفتیم. سوز سرما بیشتر شده بود و عملا به جز چشمون جایی رو باز نذاشته بودیم. فقط یکی دوباری به بهانه پرسش آدرس سمت رهگذران خیابونی رفتیم که البته برخیشون با دیدن ظاهر پوشیده و کمی ترسناک ما یجورایی ترسیدن و وارد مذاکره نشدن! هرچند با کمال تعجب اون یکی دونفری هم که پاسخگو بودن حتی با شنیدن نام بزرگترین شرکت کره ای یعنی سامسونگ هم فقط با دهن باز پاسخ منفی می دادن. تا اینکه خلاصه هرجوری بود خودمون با پیاده روی در امتداد خیابون مسیر برج های مرکزی سامسونگ رو پیدا کردیم.

نمی دونیم چقدر باید هزینه کرد تا بشه اینجور بر ذهن هزاران نفر بازدید کننده و گردشگر خارجی سئول تاثیر گذاشت که هر روز برای دیدن برج های عظیم سامسونگ مرکز سامسونگ لایت در خیابون تهران می یان. حسابش رو بکنین نام تهران در یکی از مهمترین مراکز گردشگری و تجاری سئول می درخشه!

 

 

 

 

حوالی ظهر چه می تونست جذابتر باشه از دیدن نمای شهری سئول از بالا! این شد که به سمت پارک و تپه نامسان در مرکز شهر سئول رفتیم. پارکی با ویژگی های یه پارک کوهستانی – جنگلی که از سال 1980 میلادی با این ابتکار جالب یجورایی با ساخته شدن این برج با معماری معمولی با نام برج N سئول شناخته می شه و با ارتفاع 236 متری اش که البته باید به ارتفاع تپه نامسان که خودش بیش از 240 متر ارتفاع داره اضافه بشه، از بیشتر مناطق مرکزی شهر قابل رویته.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

برای همسفر شدن با ما و دیدن کل سفرنامه لطفا به ادامه نوشته مراجعه کنید.