به یاد همسفر و راهنمامون در بهشت گمشده!
سفر آدمها رو خیلی به هم نزدیک میکنه. گاهی وقتی با یه نفر فقط مدت کوتاهی همسفر میشی حس میکنی انگار سالهاست که میشناسیش. برای همین نمی تونیم حالمون رو وقتی اوایل تیرماه امسال شنیدیم که پراسانای دوست داشتنی راننده و تور لیدرمون در سفر سریلانکا فوت کرده شرح بدیم! تا چند روز همش نگاههای مهربونش جلوی چشممون بود!


به یاد همسر و سه فرزند خردسالش افتادیم که وقتی خونشون رفتیم کوچترینشون فقط 6 ماهش بود.


بچه های با لباس قرمز بچه های پراسانا هستند.
یاد این افتادیم که چقدر خانوادهشو دوست داشت. یاد مهربونی و صداقتش و زحمتهایی که برامون کشید افتادیم و اینکه روز آخر وقتی دید هتلی که گرفته باب میل ما نیست چقدر اینور اونور زد و عرق ریخت تا یه جای خیلی بهتر برامون پیدا کرد. روحش شاد باشه.

همین چند ماه پیش یه پیغامی برامون فرستاد و عکس دختر کوچیکش که حالا سه چهارساله شده بود رو برامون فرستاد و ازمون تشکر کرد. گفت که با پستی که ما در مورد سریلانکا گذاشتیم و اونو به هموطنای ایرونیمون معرفی کردیم تو این سه ساله گروههای زیادی از ایران اومدن و اونم از این طریق تونسته بیزینس خوبی راه بندازه و زندگی شو تامین کنه. ما هم خیلی ازین بابت خوشحال شدیم که حداقل تونستیم از طریق این وبلاگ که همیشه در مورد اثربخشی اش تردید داشتیم برای یکبار هم که شده حداقل یه کار خیر انجام داده باشیم!
چند شب پیش داشتیم باهم در مورد پراسانا با هم صحبت می کردیم. جالب این بود که روز بعدش همسر پراسانا تو واتساپ برامون پیغام گذاشته بود و گفت که شماره ما رو تو ماشین همسرش پیدا کرده. بعد کلی تشکر کرد و گفت که وقتی شما اومدین خونه ما اجاره ای بود ولی ما تونستیم از طریق درآمد این بیزینسمون با ایرانیها یه نصفه خونه بسازیم! البته اگه اسم اینو بشه خونه گذاشت!

راستش خیلی از فوت ناگهانی همسرش ناراحت و درمونده بود و نمی دونست بعد از اون چیکار باید بکنه و خرج و مخارج بچه هاش رو چطور دربیاره. چراکه اونا بیمه درست و حسابی ندارن! گفت که مدتیه که دیگه کسی از ایران تماس نگرفته و کار و بارشون حسابی کساد شده. چون ظاهرا حالا که با برادر همسرش این کار رو ادامه میدادن، بعد از فوت پراسانا هم باز چند تا گروه رفتن ولی الان یکدفعه همشون متوقف شدن! براش توضیح دادیم که وضعیت ایران چطوریه و الان بلیت هواپیماها هم خیلی گرون شده و اوضاع اقتصادی نابسامانه و به همین خاطره که سفرها متوقف شدن. اما از طرفی بهش قول دادیم که دوباره در موردشون بنویسیم تا شاید مردم بازم برن پیششون! واسه همینم تصمیم گرفتیم این پست رو بزاریم.

این برادر پراساناست.

تیلینا (Thilina). متاهله و یه بچه داره. قبلا هم با پراسانا همکاری داشته و تور لیدر خیلی از گروه های ایرونی بوده. از بعد فوت پراسانا تا الان هم چند تا گروه باهاش رفتن. قراره تورها رو بعد از این ایشون انجام بدن.
همسر پراسانا گفت دیگه با تیلینا همکاری نمیکنن. (آپدیت این مطلب در تاریخ 1403/10/24)
همسر پراسانا با این شماره از طریق واتساپ و تلگرام هماهنگیها رو انجام میده.
این شمارشه که میتونید باهاش هماهنگ کنید: (شماره هم آپدیت شده)
0094770805566
در مورد قیمتها هم خیالتون راحت باشه چون دیدیم خیلی از دوستان دیگه هم از تورلیدرها و شرکتهای دیگه قیمت گرفته بودن و پراسانای مرحوم از همه نرخ بهتری داشت. البته چونه زنی یادتون نره!
و اینم ایمیل:
Prasannasampathtravels@gmail.com
الان کلیه کارهای مکاتبات و پاسخگویی و هماهنگی ها رو همسرش Dilrukshi انجام میده.
خلاصه اینکه:
-اگه برای پاییز هنوز برنامهای نریختین و دنبال یه برنامه ادونچری-خانودگی باحال هستید،
-اگه عاشق طبیعت و سرسبزی و کوه و دشت و جنگلهای بکر و دریا با جاذبههای عکاسی فوقالعاده بی نظیر هستید،
-اگه دوست دارید جایی سفر کنید که به توریستها احترام میذارن و خونگرم و مهربان هستند،
-اگه عاشق میوههای استوایی و ادویه جات و غذاهای تند و پرادویه و انواع و اقسام چای هستید،
-اگه از زندگی شهری و شلوغی و آلودگیش خسته شدید و دلتون یه جای بکر و زیبا رو میخواد،
-اگه دنبال کشوری هستید که گرفتن ویزاش سخت نیست و ارزونه،
-اگر جرات تنها سفر کردن رو ندارید و دوست دارید یه راهنمای محلی تمام مدت همراهتون باشه،
به سریلانکا سفر کنید.


سریلانکا کشوری که به خاطر طبیعت بکر و فوقالعاده سرسبز و زیباش هنوز دلتنگش هستیم.

خلاصه اینکه درسته که قیمت ارز و پروازها سر به فلک زده و اوضاع اقتصادی خیلی نابسامان و آینده بسیار نامعلومه ولی دوستداران سفر همیشه یه راهی برای کاهش هزینههاشون و انجام سفرها پیدا میکنن. چون که معتقدن که:
هستم اگر میروم گر نروم نیستم! (اقبال لاهوری)
و اینکه کی آینده رو دیده که بتونه سفر رفتن و تجربه کردن رو موکول به آینده نامعلوم بکنه. پس باز هم سفر میریم! حتی اگه شده مثل اون گردشگر معروف از آشپزخونه به پذیرایی باشه!
یه خواهش دیگه هم داریم و اون اینکه دوستانی که از طریق این وبلاگ با پراسانا آشنا شدن و باهاش همسفر شدن اگه لطفا در مورد کیفیت سفرهاشون همین جا تو کامنتها توضیح بدن خیلی ممنون میشیم.








































































باور قلبی ما اینه که سفر نه تنها هزینه نیست، بلکه یجورایی سرمایه گذاریه. چرا که خاطرات ارزشمندش تا پایان عمر همراهمونه و یادآوری اونا در طول زمان احساس لذت بخشش رو بارها و بارها در خاطرمون زنده می کنه.