با کسب اجازه از همه دوستانیکه منتظر ادامه سفرنامه دور اروپا و سفرنامه نروژ بودن از اینکه ادامه اون داستان یکم به تاخیر می افته صمیمانه پوزش می خواهیم. اما از اونجا که تازه از سفر به جنوب آسیا مالدیو، سریلانکا، تایلند و قطر برگشتیم و ممکنه نوشتن سفرنامه کامل این کشورها تا چند ماه آینده به تاخیر بیافته بهتر دیدیم که یکسری اطلاعات کاربردی برای دوستانی که احتمال داره برنامه سفر به این مناطق رو برای زمستون داشته باشن، همین الان بذاریم.
داستان از اینجا شروع شد که بعد از اونکه نسبت گلبول های سفر خونمون به پایین ترین سطحش در چند سال اخیر رسیده بود تصمیم گرفتیم که برنامه مناسبی برای سفری نسبتا طولانی طراحی کنیم. با تجربه 4 بار سفر به دور اروپا و از طرفی فصل نه چندان مناسب آب و هوای اونجا مقصدمون این بار به سمت شرق تغییر پیدا کرد!
از شما چه پنهون اولش با یک تصمیم بلند پروازانه و با غروری به پشتوانه دهها ویزای رنگ و وارنگ پاسمون که حداقل 4 بارش شینگن بود، استرالیا رو انتخاب کردیم اما پس از یکماه معطلی سایت سفارت استرالیا با ارسال یک ایمیل کوتاه بدون هیچ دلیل منطقی درخواست ویزامون رو رد که بالاخره ماهم طعم تلخ ریفیوز شدن رو چشیده باشیم!
اما ما بیدی نبودیم که با این بادها بلرزیم و خیلی سریع با تغییر برنامه و استفاده از فرصتی که حراج مقطعی بلیط هواپیمایی قطر زده بود مقصد رو این بار به سمت جنوب و شرق آسیا تغییر دادیم و این شد که کشورهای مالدیو، سریلانکا، تایلند و قطر شد مقصد اصلی سفرمون. حالا در این بخش تلاش می کنیم یکسری اطلاعات کلی مفید در مورد هرکدوم از این کشورها بدیم تا احیانا برای دوستانی که می خوان به اونجا سفر کنن کمک حالی باشه.
مالدیو
اگه هدفتون از سفر استراحت و آفتاب گرفتن در سواحل زیبا باشه و جیبتون پرپول و برای هزینه های گزاف جزایر اختصاصی و قایق های تندرو یا هواپیماهایی که اصطلاحا به تاکسی هوایی معروفن و شما رو به اونجا می رسونن، مالدیو می تونه مقصد مناسبی برای سفر باشه اما برای افرادی مثل ما که بعد از چند ساعت از دیدن ساحل زیبا خسته می شن و از طرف دیگه امکان پرداخت هزینه های گزاف رو ندارن، مالدیو شاید خیلی جذاب نباشه! (البته این فقط نظر شخصی ماست!)
این کشور که از صدها جزیره کوچک تشکیل شده عملا دو بافت متفاوت داره یکی بافت سنتی که بیشتر شبیه کشورهای عربی درجه 3 و 4 هست با امکانات بسیار محدود برای توریست ها و عدم امکان گرفتن اطلاعات مناسب جهت برنامه ریزی سفر و بافت دیگر جزایر خصوصی زیبا که عمدتا دور هستن و بدون رزرو هتل اونم با هزینه های گزاف امکان رفتن به داخل اونا رو ندارید.
اینم لینک برنامه کشتی های دولتی برای برخی جزیره های بومی:
http://www.mtcc.com.mv/transporthome.aspx
ما سه جزیره مهم هولهوماله, ویلینگیلی و خود ماله پایتخت رو دیدیم اما متاسفانه شبکه مناسبی برای ارتباط با جزایر دیگه وجود نداره و کشتی های دولتی که هزینه هاش پایینه فقط برخی روزها به دو یا سه جزیره اصلی حرکت دارن و از طرفی پرداخت هزینه های کشتی های تندرو و خصوصی برای گشت دریایی هم بسیار گرونه و عملا برنامه ما که گشت در اطراف این جزیره ها و دقایقی اقامت در اونها بود میسر نشد. به طور کلی تور، قایق یا کشتی ای وجود نداشت که بصورت جمعی و یا حتی انفرادی چنین خدماتی رو برای توریست ها عرضه کنه!
قیمت کالاها تو مالدیو چندان ارزون نیست و عملا خیلی جای مانور برای برنامه ریزی توریستی ندارید!
اگه می خواین سفرتون کم خرج در بیاد باید به نحوی برنامه ریزی کنید که جمعه یا پنج شنبه عصر اونجا نباشید وگرنه نمیتونید به کشتی های دولتی که به جزایر دوردست نظیر مافوشی میرن برسین و مجبور میشین در یکی از سه جزیره فوق که نزدیک فرودگاه هستند اقامت کنید. بنابراین داشتن یه برنامه دقیق تو این سفر خیلی خیلی مهمه!
هرچند سواحل همون دو جزیره هولهوماله و ویلینگیلی اونقدر زیباهست که شما حداقل حسرت سواحل رویایی مالدیو به دلتون نمونده باشه! اما از نگاه ما زیبایی بهشت هم پس از چند ساعت واسه آدم عادی میشه و برای مفهوم سفر در حرکت بودنه!
با این حال همینکه مالدیو از ایرونی ها ویزا نمی خواد شاید خودش موهبت بزرگی باشه که بتونه به عنوان مقصد سفر انتخاب بشه!
سریلانکا
اگه سفرنامه هند ما رو خونده باشین برای ایجاد یه تصور ذهنی از سریلانکا، سرسبزی و زیبایی مناظر و بکر بودن هند رو ضربدر 4 و 5 کنید و ازش کثیفی ذاتی هند و شلوغی مفرط اون رو کم کنین. به همه اینا مهربونی و مهمان نوازی در برابر توریست ها رو اضافه کنین. این دقیقا همون سریلانکایی است که ما دیدیم!
سرزمینی زیبا با جنگل های سرسبز کوه ها و صخره ها و درمقابل دره ها و آبشارهای عظیم در کنار دریاچه های طبیعی و سواحل قشنگ و آرامش بخش اقیانوس هند.
نکته مهم سریلانکا اونکه بطور متناسبی زیبایی های این کشور در سرتاسرش پخش شده و بنابراین تنها وقتی می تونین از این زیبایی ها لذت ببرین که شهرهای مختلفش رو زیر پا گذاشته باشین. مهمترین این شهرها سیگیریا، دامبولا، کندی، نورالیا، الا، گاله و بنتوتا و ... هستن!
اما مشکل درست جایی شروع می شه که وسایل نقلیه عمومی و به خصوص قطار و زمانبندی حرکت ها و ... چندان قابل اعتماد نیستن. واسه همینم اگه وقت محدود باشه بهترین انتخاب بهره گیری از تورهای خصوصی و اتومبیل دربسته! این نوع تورها تو سریلانکا خیلی عمومیت داره و اکثر توریست های خارجی از این روش استفاده می کنن. تو همون فرودگاه هم تعداد زیادی شرکت توریستی هستن که این نوع خدمات رو ارائه می دن. اگه قدرت چونه زنی تون بالا باشه و از قبل برنامه سفرتون رو هم طراحی کرده باشین می تونین قیمت پیشنهادی اولیه این آژانس ها رو تا حد قابل توجهی پایین بیارید. پولی که ما برای یک تور 5 شب و 6 روز اونم هر شب تو یه شهر مختلف (عملا نصف سریلانکا رو دور زدیم!) پرداختیم، نفری 240 دلار یعنی جمعا 480 دلار برای ماشین دربست با راننده و هتل و صبحانه (البته نه هتل های ستاره دار اما عمدتا تمیز و قابل اقامت) بود.
البته این مبلغ شامل ورودی های جاهای دیدنی نمیشه که معمولا حداقل در سیگیریا و کندی این رقم ها نسبتا زیادن!
این هم ایمیل و شماره موبایل Prasnna راننده مهربان و وظیفه شناس مون که حتی می تونید مستقیم تور رو با خودش بگیرید. (احتمالا اینجوری ارزونتر بشه اما واسه حفظ وجهه ملیمون، خواهشا سرکارش نذارین و فقط اگه برنامتون قطعیه باهاش هماهنگ کنین).
Mobile: +94770805566
Email: lunasmily@gmail.com
در واقع حتی اگه از آژانس هم تور بگیرین از همون ابتدا فقط با راننده سر و کار دارید و حتی هتلاتونم اون خودش انتخاب و رزرو می کنه!
این هم یک نمونه از هتل هایی که برامون گرفت. این هتل که اسمش WINDMILL هست تو نگومبو است. البته این جزو لوکس تریناشون بود و وقتی به صاحب هتل گفتیم که تو وبلاگمون از تون تعریف می کنیم بهترین اتاقش رو به ما داد!(آدرس سایتشم اینه: windmillbeachhotel.com)
آلترناتیو دوم برای گردش در سریلانکا که اگه ما بیش از 10 روز وقت داشتیم که تو سریلانکا بمونیم احتمالا از این روش استفاده می کردیم، مثل سفرهای قبلی سفر با وسایل نقلیه عمومی است. اما در سریلانکا مشکل اینکه اولا فرودگاه تا کلمبو فاصله زیادی داره و با اتوبوس حداقل 2 ساعت طول می کشه تا به مرکز شهر برسین و ثانیا مساله اصلی اینکه کلمبو چیز زیادی برای دیدن نداره (البته به غیر از خرید لباس که ظاهرا خیلی اونجا ارزونه!) و تازه از اونجا باید به فکر سفر به شهرهای دیگه باشید و این یعنی حداقل از دست دادن یک روز کامل و ثالثا اونکه برخلاف کشورهای توسعه یافته، بلیط قطار و حتی اتوبوس ها ممکن زودتر پر شده باشه و شما نتونین همون روز یا ساعتی که می خواین به سفر برین!
با این حال تو فرودگاه اتوبوس هایی که شما رو تا Colombo Fort می رسونه و از اونجا می تونین با قطار یا اتوبوس ایرکاندیشن دار که یکم گرونتره به کندی یا حتی شهرهای دیگه برید. البته چون جاده ها باریک و پر پیچ و خم هستن سرعت اتوبوس هاشون بسیار پایینه. اینم توجه داشته باشین که خیلی از مناطق دیدنی سریلانکا خارج از شهرها قرار داره و با دندون گردی راننده های تاکسی هزینه رفتن به اون مناطق هم کم نیست!
علاوه بر اين اتو ريكشا ها كه كالسكه هاي موتوری هستن به همراه سه چرخه هاي مسافربري علي رغم امنيت پايينشون يجورايي براي استفاده در داخل شهر می تونه مناسب باشه. ميشه مقاصد 2 تا 4 كيلومتري رو باهاشون رفت. كلا فضا خيلي رقابتيه و با چونه زدن ميشه راضيشون كرد. با اين حال حتما قيمت رو با اونا نهايي كنيد تا بعد مشكلي پيش نياد!
وضعیت بهداشت تو سریلانکا شاید خیلی عالی نباشه اما با این حال ما چندین بار از فروشگاههای محلی خیابون غذای آماده خریدیم. با این حال شاید بهتر باشه از رستوران های زنجیره ای فست فود P&S که اکثر جاها شعبه داره استفاده کنین. هم قیمت هاش مناسبه و هم انصافا غذاهاش خوشمزه بودن! در هر صورت بد نیست كه حداقل چند وعده غذاي آماده هم همراهتون ببريد.
موضوع با اهمیتی که باید تو سریلانکا بهش توجه کنین احترام به قوانین خصوصا قوانین مذهبی اون کشوره. از سخترینش که یکم آدم رو آزار می ده الزام به پا برهنه شدن در معابدشونه. این کار وقتی سخت میشه که کل مسافت های داخلی حیاط معبد رو هم معمولا باید پا برهنه برید (که معمولا از بارون خیس و گلیه!) و علاوه بر اون اجبار و الزام اونها برای عدم امکان استفاده از هیچ نوع کلاه یا سربند! از طرف دیگه هیچ وقت نباید پشت به مجسمه بودا عکس گرفت و قوانینی نظیر این!
نکته بسیار مهم دیگه ای که باید تو سفر به سریلانکا در نظر بگیرین انتخاب فصل مناسبه. بهترین زمان ماه دسامبر و اوایل ژانویه است. در فوریه و مارچ هوا بسیار گرم و تو ماههای دیگه هم احتمالا بارون سیل آسا براتون مشکل ساز باشه! این موضوع برای سایر کشورهای منطقه استوا مثل مالدیو و تایلند هم کم و بیش وجود داره.
ویزای سریلانکا واسه ایرونی ها نسبتا راحته و هم می تونین تو ایران بگیرن و هم اینکه وقتی رسیدین فرودگاه کلمبو، اونجا هم خیلی راحت با دریافت 35 دلار براتون ویزا صادر می کنن.
تایلند
از اونجا که در مورد تایلند دوستان زیادی در وبلاگاشون اطلاعات مفیدی دادن شاید تو این فرصت کم چندان ضرورتی نباشه که فعلا ما هم بخوایم در موردش بیشتر بنویسیم. تنها نکته ای شاید بد نباشه اشاره کنیم انتخاب شهر های مناسب برای سفر به این کشوره. پیشنهاد ما اینکه حتما در برنامه سفرتون به تایلند سفر به کرابی یا پوکت رو هم بزارین. این دو شهر جاذبه های توریستیش تا حدودی شبیه به همه. اما کرابی کوچیک تر و با آرامش بیشتر و پوکت بزرگتر و یکم شلوغتره و زنده تره.
ما با توجه به شرایط خاص پروازامون پوکت رو انتخاب کردیم و نکته ای که باید مورد تاکید قرار بدیم اینکه تو جزیره بزرگی مثل پوکت فواصل بسیار دورن و با توجه به ماهیت توریستیشون وسایل نقلیه عمومی کمتر قابل دسترسه! بنابراین بهتره از پکیج های روزانه توریستی اما با اطلاعات کامل و قدرت چونه زنی بالا استفاده کنین.
ما تورهای جزیره جیمزباند، جزیره فی فی، تور کامل داخل جزیره و نمایش پوکت فانتزی رو انتخاب کردیم که چون همش رو یکجا از یه فروشگاه خریدیم و کلی چونه زدیم تا تقریبا برای هر توری حدود 50 تا 70 درصد تخفیف گرفتیم (همون اول کار خودشون راحت حدود 20 تا 30 درصد تخفیف رو نسبت به قیمت های بروشوراشون می دن!).
بهترین منطقه برای اقامت منطقه پاتونگ هست که البته از فرودگاه بازم وسیله نقلیه عمومی مناسبی برای اونجا نیست و با تاکسی حدود 800 بت باید بپردازین! اما تو خود فرودگاه می تونین از غرفه های مربوطه بخواین که بلیط ون یا مینی بوس که نفری 180 بت هست رو بهتون بدن. اینجوری همراه با 6 یا 7 نفر دیگه مسیر رو می رین و براتون ارزونتر میشه و البته دقیقا شما رو درب هتلتون می رسونه. از داخل شهر هم با یکم چونه زدن می تونین همین مینی بوس ها رو از آژانس های توریستی با قیمت نفری 150 بت تا مقصد فرودگاه بخرین.
در بانکوک شرایط کاملا متفاوته و شما حتی از همون فرودگاه کوچک داخلیشون می تونین با اتوبوس، مترو، BTS و ... به اکثر مناطق شهر با هزینه نسبتاً مناسب و سرعتی خوب دسترسی داشته باشید.
گرفتن ویزای تایلند هم نسبتا ساده است ولی حتما باید تو ایران بگیریدش. آژانس های داخلی با قیمتی حدود 32 تا 35 یورو برای هر نفر ظرف کمتر از یک هفته براتون ویزا می گیرن.
قطر
بطورکلی کشور قطر چندان به ایرونی ها ویزا نمی ده و از طرفی این کشور حداقل از نظر توریستی اونقدر جذاب نیست که ما بخوایم براش ویزای مجزا بگیریم و بعدشم کلی هزینه کنیم تا بریم اونجا.
با این حال ما از یه آپشن و قانون خاصی که فعلا قطری ها برای یجورایی جا انداختن ایرلاین ملی شون استفاده می کنن، بهره گرفتیم و با یه تور رایگان نصف روز پایتخت قطر رو گشتیم که نسبتاً خوب بود. داستان اینجاست که هواپیمایی قطر برای پروازهایی که بین 8 تا 20 ساعت در سالن ترانزیت توقف داشته باشن قانونی گذاشته که می تونین با استفاده از تورهای رایگان شهری که خود شرکت در 3 زمان مختلف در روز برگزار می کنه استفاده کنین.
غرفه سیتی تور قطر ایرلاین بسیار کوچیک و ساده است که تو منطقه B فرودگاه قطر قرار داره و بهتره از اینفورمیشن آدرس دقیقش رو بپرسین. با این حال بازم تعجب نکنین اگه با دیدن رنگ پاسمون این قانون واسه ما ایرونی ها اعمال نشه و کلا همه چیز بستگی به شانستون داره!
اینم جدول تفکیکی هزینه های سفرمون
بنابراین این سفر 17 روزه چندان برامون ارزون درنیومد و کلا در مجموع برای دونفرمون حدود 4.5 میلیون تومان به اضافه 2290 دلار هزینه کردیم. البته اگه سفر به مالدیو رو حذف می کردیم این هزینه ها حداقل 20 تا 25 درصد کاهش پیدا می کرد. با این حال اونم تجربه ای بود!
به نظرمون این بار هم هزینه های این سفر در مقایسه با تور مناسبتر دراومد. به خصوص اینکه معمولا برای مقاصدی چون سریلانکا و مالدیو بطور روتین تور وجود نداره!
در پایان باید تشکر کنیم از دوستان خوبی که با ارائه تجربیات سفرشون ما رو تو این سفر یاری کردن.
در سفر به سریلانکا دوست خوبمون هانیه از وبلاگ گذرگاه و همچنین خانم زهرا که در وبلاگ عاشق سفر خاطراتشون رو نوشته بودند کمک شایانی به ما کردن که از هر دو این عزیزان تشکر می کنیم.
در سفر به تایلند و همچنین اطلاعات پرواز ایرآسیا و ... ، راهنمایی های ارزشمند دوستان خوبمون عسلی و بام از وبلاگ سفرجویان برامون این سفر رو بسیار لذت بخش تر ساختند که جا داره مراتب سپاس خودمونو ازشون اعلام کنیم.
امیدواریم هرچه زودتر فرصت اون رو پیدا کنیم تا بتونیم شرح کاملی از تجربیات سفرمون به این کشورها رو در آینده نزدیک براتون شرح بدیم.
باور قلبی ما اینه که سفر نه تنها هزینه نیست، بلکه یجورایی سرمایه گذاریه. چرا که خاطرات ارزشمندش تا پایان عمر همراهمونه و یادآوری اونا در طول زمان احساس لذت بخشش رو بارها و بارها در خاطرمون زنده می کنه.