خاطرات سفر (شیما و علی)

از اونجا كه تازه از سفر هند برگشتيم و با توجه به تحولات شديد قيمت شديد ارز ديگه اعتبار مطالب و توصيه هاي ما معمولا بيشتر از يكي دو ماه نيست، برخلاف وعده قبلي كه قرار بود به سراغ سفرنامه گرجستان كه در شهريور 1391 انجام شده بود بريم با اجازه دوستان قبل از شروع سفرنامه گرجستان فقط پست مربوط به توصيه هاي سفر به هند رو براي دوستاني كه احيانا در تعطيلات نوروز و ... قصد سفر كردن دارن مي ذاريم.

قبل از شروع بحث بايد از مطالب ارزشمندي كه برخي از دوستان و خصوصاً دوست خوبمون بابک در مورد سفر به هند ارائه كرده بودند تشكر كنيم كه تو اين سفر خيلي به دردمون خورد و شايد بخشي از اين مطالب تكراري باشه.

آيا اصولا هند مقصد مناسبي براي سفر هست يانه؟

به طور كلي دوستاني كه دنبال سفر براي استراحت و ريلكسيشن هستن يا كلا دوست دارن همه چيز شيك و لوكس باش و اساسا به تميزي و به خصوص بو خيلي حساس هستن و يا اونكه بيشتر دنبال سفرهاي تفريحي و با انرژي هستن از همين الان بگيم كه هندوستان مقصد خوبي براي سفرشون محسوب نميشه!

به جمع اين افراد بايد كسانيكه بچه هايي كوچيكتر از 10 سال دارن و يا افراد مسن و یا داراي بيماري هایي نظير كمر درد و ... هستن رو باتوجه به اينكه حدود نصف روزهاي تور رو داخل ماشين تو جاده هاي نه چندان استاندارد (هر بار حدود 5 تا 7 ساعت) طي كنن رو اضافه می كنيم. ضمن اينكه معماري هاي اماكن تاريخي خيلي نمي تونه براي بچه هاي كوچيك جذاب باشه و اونا رو جذب كنه!

یادتون باشه معماري هاي اماكن تاريخي خيلي نمي تونه براي بچه هاي كوچيك جذاب باشه و حوصلشونو سر می بره!

اما اگه دنبال شگفتي هاي خاص، معماري زيبا و تجربه منحصر به فردي از ديدن فرهنگي هستيد كه در اون اقوام مختلف با احترام به باورهاي همديگه در عين فقر و بی چیزی از نگاه باورهاي اخلاق مداري خيلي بيشتر از ما ثروتمند و سخت كوش هستن، رو ببینید قطعا هند مقصدی عالی برای شماست.

به خصوص از نگاه اقتصادي با كاهش ارزش پول ملي و فقيرتر شدن روز به روز ما كه عملا سفر به دنياي غرب رو تا حد قابل ملاحظه اي مشكل كرده هنوز هند مي تونه مقصد مناسب و ارزوني براي سفر بشمار بياد.

 با تور بريم يا بدون تور؟

براي مايي كه بارها و بارها سفر با تور به اروپا رو نقد كرديم و اعتقادمون اينه که بدون تور ميشه با نصف يا حتي يك چهارم قيمت به اروپا سفر كرد شايد يكم دشوار باشه كه اعتراف كنيم به هزار و يك دليل مسافرت به هند با تور به مراتب ارزونتر و  منطقي  تر از سفر بدون تور هستش مگه اينكه از افراد ريسك پذير و مخاطره جو باشيد و يا اونكه استانداردهایي از قبيل بهداشت و ... تا حد پايينش هم براتون قابل تحمل باشه كه البته ما متاسفانه خيلي از دسته اين افراد نيستيم!

در بخش هزينه هاي سفر با يك حساب سر انگشتي ميشه حساب كرد كه هزينه هاي تور حداقل در زمان هاي غير پيك (نوروز و ...) پايينتر از هزينه هاي سفر شخصي هست. فرضا با دلار 3800 توماني اواسط بهمن 91 ما قيمت تور 4 ستاره رو 1300000 تومان داديم . حالا اگه شما قيمت بليط رو حدود 650 هزارتومان و ويزا رو 150 هزارتومان درنظر بگيريد حداكثر حدود 500 تا 550 هزارتومان از اين مبلغ باقي مي مونه كه با تبديل اون به دلار اين مبلغ در حداكثر 150 و يا حتی در خوشبينانه ترين محاسبات 170 دلار بشه.

حالا اگه از بوكينگ قيمت همون هتل هاي 4 ستاره رو سرچ كنيد حداقل شبي 60 تا 70 دلار بايد پرداخت كنيد كه درنتيجه براي 7 شب يك اتاقه دو نفره حداقل 420 دلار پولش ميشه كه براي يك نفر اين هزينه حدود 210 دلار ميشه كه همين رقم خودش بيشتر از 170 دلار باقيمانده است!

به جز اين ترانسفر فرودگاهي حتي اگه با مترو بريد حداقل 300 روپيه (معادل 6 دلار براي رفت و جمعاً 12 دلار رفت و برگشت) با احتساب هزينه هاي ترانسفر اتوبوس بين 3 شهر هر كدومش حداقل حدود 500 روپيه (معادل 10 دلار و جمعا 30 دلار براي 3 سفر بین شهری) براي هر نفر هزينه داره. با احتساب اياب و ذهاب داخل گشت هاي روزانه شهري از هتل تا داخل شهر حتي اگه با مترو و ريكشا اينطرف اونطرف بريد حداق روزي 200 روپيه ( معادل 4 دلار براي يك روز و جمعا 12 دلار براي 3 روز) هزينه داره.

به اين رقم هزينه 3 نهار مجاني با تور هر كدوم حداقل 160 روپيه (معادل 3 دلار) و جمعا حدود 10 دلار خواهد بود و با احتساب برخي هزينه هاي جانبي مثل هزينه ماشين جيپ رفت و برگشت تا قلعه آمبر جیپور بازم حداقل 2 دلار در نظر بگيريد.

حالا اگه همه اين ارقام رو با هم جمع كنيد و بخواهيد در هتلی مشابه تورها اقامت كنيد جمعا كل هزينه هاي بدون تور به صورت حدود 800 هزار تومان ريالي به اضافه هزینه های ارزی معادل 270 تا 275 دلار در بهترين شرايط خواهد بود كه اين رقم در مقايسه با هزينه تور كه باقیمانده اش در بخش ارزی حدود 150 تا 170 دلار بود قطعا به صرفه خواهد بود.

حالا بازم به همه اين ها بايد اطمينان خاطر و حس امنيت بابت هماهنگي های لازم رو كه توسط تور برنامه ريزي ميشه اضافه كرد و اگه شانس بياريد و همسفرهاتون آدم هاي منظمي باشن امكان مصاحبت با اين افراد هم از جمله مزيت هاي تور محسوب ميشه. همچنين در برخي جاها توضيحات ليدرها در مورد جاهاي تاريخي هم خوب بود و مي تونست براي افرادي كه كمتر حس و حوصله مطالعه و سرچ كردن رو دارن بدرد بخوره. بنابراين در مجموع همه اين موارد تو اين سفر براي ما حداقل ارزش 10 تا 15 درصد تحمل هزينه هاي بيشتر رو هم داشت!

با اين حال نبايد از معايب سفر با تور هم غافل شد كه مهمترين اونها اتلاف وقت در پاره اي از موارد براي انتظار همسفران و يا برنامه ريزي اونها جهت فروش برخي تورهاي روزانه اختياري است كه به احتمال بسيار قوي هزينه اون تورها بيشتر از مقداري است كه خودتون مي تونستيد پرداخت كنيد.

خوشبختانه در تور هند ما، تلاش چنداني توسط ليدر تور براي بردن به فروشگاهها و اتلاف وقت انجام نشد و كلا برنامه ها بيشتر در اختيار مسافرها بود. تازه يه جاهايي هم كه بين شهر بود و اگه بدون تور بوديد بايد خيلي هزينه مي كرديد تا اونجا مي رفتيد رو با ماشين هاي تور مجاني ديدن مي كرديد (مثل قلعه فاتيح خان سيکري كه 40 كيلومتر خارج از شهر آگرا است و بدون تور حداقل 10 دلاری هزینه داره!). از طرف ديگه اگه با سایر مسافرها متحد باشيد مي تونيد در تصميمات ليدر تاثيرگزار باشيد و فرضا چون به خاطر ترافيك ليدر خواهش كرد كه از ديدن مسجد جامع بگذريم ما بجاش مجبورش كرديم ما رو به ديدن يك معبد خارق العاده و يونيك ببره كه واقعا ارزشش رو داشت!

بنابراين اساساً پيشنهاد ما براي سفر به هند استفاده از تور اما به صورت برنامه ريزي و هدايت شده است. يعني بهتره با استفاده از اطلاعات و تجربه ساير دوستان وبلاگ نويس ضمن استفاده از برنامه هاي مجاني تور كه اصطلاحاً اجباري ناميده ميشه خودتون هم  از وقت هاي اضافه استفاده كنيد و جاهاي ديدني ديگه شهر رو ببينيد.

در جدولی که اول ورودتون توسط لیدر ارائه میشه برنامه هاي تور و قيمت ورودي ها بطورکامل ارائه شده. در بيشتر موارد كه اصطلاحا تحت عنوان تورهاي اجباري نام برده شد هزينه هاي ورودي ها همون قيمتي است كه اعلام شده اما در جيپور ميشد يه بليط تخفيف دار جمعي گرفت كه چند جا رو با قيمت پايينتري بازديد كرد و البته فقط تو اين شهر بود كه با كارت دانشجويي بين المللي 50 درصد تخفيف وروديه ها هم اعمال مي شد.

اما در مورد تورهای اختیاری نظیر معبد آكشارداهام با استفاده از مترو (باپرداخت نفري 20 تا 30 روپيه) و وروديه 170 روپيه اي (حدود 3.5 دلار) مي شد همون بازديد 30 دلاري تور رو تجربه كرد. براي شو فرهنگی آگرا که تورها 1700 روپیه براش طلب می کنند هم وروديه طبقه لژ كه اتفاقا جاش هم خوب و مناسب هست با پرداخت تنها 750 روپيه ممكن بود.

به جز اين جاها ما از مسجد جامع (300 روپيه)، ردفورد (250 روپيه) و بازار چندی چوک هم ديدن كرديم كه واقعا جالب بودن و متاسفانه تو برنامه هاي تور قرار ندارن! البته یادتون باشه ردفورد دهلی روزهای دوشنبه و تاج محل روزهای جمعه بسته است.

همچنین اگه جايي تالار عروسي ديد حتما سعي كنيد ديدن عروسي رو از دست نديد. واقعا مراسم عروسيشون فوق العاده و يونيك هست كه  هيچ جاي ديگه دنيا تجربه اش نخواهيد كرد. البته حتما قبلا از ورود ازشون  اجازه بگيريد تا اينطوري شان و منزلتتون هم حفظ شه! معمولا استقبال مي كنن و كلا خيلي آدمهاي مهمون نوازي هستن.

در مورد هتل ها عمدتا كيفيت مناسب و قابل قبولي داشتن و تنها نكته منفي اينه که عمدتا در مناطق غير مركزي قرار دارن كه  درنتيجه يكم كار بازديد رو سخت مي كنه اما چاره اي نيست چون قيمت هتل در مناطق مركزي و جاهاي لوكس چندين برابر بالاتره و در نتيجه بهتره با داشتن سيستم GPS موبايل و پيدا كردن ايستگاههاي نزديك مترو اين مشكل رو حل كنيد.

حمل و نقل: سيستم مترو دهلی هم نسبتا خوب و قابل قبوله و كلا شايد در پاره ای از موارد حتي بهتر و قابل تحمل تر از سيستم مترو تهران باشه و به طور كلي علائم راهنمايي اش هم  به همراه سيستم گوياي دو زبانشه خيلي عالي آدمو راهنمايي مي كنه.

علاوه بر اين اتو ريكشا ها كه كالسكه هاي موتوری هستن به همراه سه چرخه هاي مسافربري علي رغم امنيت پايينشون يجورايي براي استفاده در داخل شهر خيلي مناسب و ارزون هستن. يعني حدود 20 تا 50 روپيه (هر روپيه حدود 80 تومان)  ميشه مقاصد 2 تا 4 كيلومتري رو باهاشون رفت. كلا فضا خيلي رقابتيه و با چونه زدن تقريبا با هر قيمتي ميشه راضيشون كرد اما آدم بعد كه مي بينه با اون هيكل نحيفشون اونطوري پا مي زنن خودش دلش كباب ميشه و گاهي اوقات دوست داره يكم بيشتر بهشون پول بده! با اين حال حتما قيمت رو با اونا نهايي كنيد تا بعد مشكلي پيش نياد!

غذا: در مورد غذا هم پيشنهاد ما اينكه كه حداقل چند وعده غذاي آماده همراهتون ببريد چون اولا رستوران هاي داخل خيابون چندان تميیز نيستن و ثانيا غذاهاشون برخي اوقات تند هستن. قيمت غذاي هتل هم نسبتا گرونه و حتي براي يك ساندويج كوچك مك دونالد هم به همراه سيب زميني و نوشابه تازه اگه نزديكتون باشه بايد حدود 150 روپيه پول بديد كه ميشه حدود 3 دلار که اونم بعد از چند بار براتون تکراری میشه!

البته اگه می خواید غذای هندی رو هم تست کرده باشید همون صبحونه های مجانی هتل بهترین زمان برای این کار به حساب می یاد.

در مورد آب هم حتما بايد آب بطري استفاده كنيد كه خوشبختانه هتل ها همشون هر روز حداقل نفري يك بطري آب مجاني براتون مي ذارن  و در كنارش چاي و نسكافه هم به صورت مجاني تو اتاق معمولا میذارن!

امنيت: در كل شهرهاي هند علي رغم كثيفي شون همونطور که سایر دوستان هم اشاره کردن از امنيت نسبي بالايي برخوردارن (هرچند با توجه به انتظار قبلي ما در بسياري از موارد كثيفيهاشون از تصورات قبليمون هم قابل تحمل تر بود) يعني مردمشون خيلي دوست داشتني هستن و با اينكه در برخي موارد با حقه بازي هاي كوچيك قصد فريب و اخاذي هاي كوچيك 2 يا 3 دلاري رو دارن بازم بسيار زحمت كش و دوست داشتني هستن و به هيچ وجه علي رغم چهره هاي خشنشون ما تو مدت اقامتمون هیچ دعوایی نديديم.

با اين حال ما به هيچ وجه ريسك نكرديم و بعد از 8 شب سعي كرديم بيرون نباشيم.

ساير موارد:

برخي دوستان از ناياب بودن صرافي در هند گله داشتن كه تقريبا حق دارن اما در اكثر موارد فروشندگان پاساژها و حتي ليدر تورتون هم حاضره براتون پول چنج كنه. نرخ فعلي روپيه تو سايت ها 53.5 تا 54 روپيه به ازاء هر دلاره اما ليدرها و جاهاي عادي حدود 51.5 تا 52 ، فرودگاه 49.5 و هتل ها 50.5 چنج مي كنن. اما صرافي ها و فروشنده هاي جنس در پاساژها تا ارقام 53 هم پول چنج مي كنن.

در هند چونه زدن بسيار عمل رايجي هست. پيشنهاد ميشه اولش يك پنجم قيمت رو بگيد و احتمالا با يك چهارم يا يك سوم كالا رو خريداري مي كنيد!

داشتن GPS موبايل و همراه داشتن نقشه شهر ( تو فرودگاه مجانیش رو میشه گرفت) خيلي مهمه. گاهي اوقات راننده توك توك يا ريكشا بجاي مقصد يا بازار نهايي شما رو جاي ديگه اي كه پورسانت مي گيرن مي برن. بنابراين حداقل جهت و بعد مسافت رو بدونيد كه سرتون كلاه نره. خوشبختانه اونها از پليس مي ترسن و در مواقع ضروري شايد بد نباشه با اين كار تهديدشون كنيد!

گداها و دست فروش ها در عمده اماکن تفریحی دور و برتونو می گیرن و اونقدر سمج هستن که یکم کلافه می شید اما اگه بهشون پول بدید بقیه هم بهتون هجوم میارن!

در هند به جز صنايع دستي كه بهتره عمدتا تو آگرا و جيپور خريد كنيد چيز زيادي براي خريد پيدا نمي كنيد و با توجه به مالياتي كه دولت مي بنده و قيمت دلار 4 هزارتوماني تقريبا همه كالاها رو با 20 تا 30 درصد پايينتر تو ايران پيدا می کنید. بنابراين خيلي وقت صرف خريد نكنيد.

در پايان بازم اضافه مي كنيم كه اين فقط تجربه و نظرات  ما طي يك  تنها يك هفته اقامت در هندوستانه و ممكنه در برخي موارد متفاوت با نظر ساير دوستان باشه. مثال ما مثال اون سفرنامه نویسیه که از یه دهی رد می شد دید دو نفر نابینان، تو سفرنامش نوشت از دهی رد شدم همه مردم آن کور بودند! خلاصه دوستان، ما در حد تجربیاتی که با خوندن سفرنامه دوستان و تجربه شخصیمون و تحقیقاتمون طی یک ماه حدوداً به این نتایج دست یافتیم که قسمتی از اونها ممکنه درست یا غلط باشه پس خوشحال میشیم شمام تجربیاتتونو در اختیار ما بذارید و این نوشته ما رو به نقد بذارید تا کاملتر بشه.
در پایان اشاره می کنیم که در این سفر ما جمعا 2/6 میلیون تومان برای تور و حدود 220 هزارتومان هزینه ریالی(خروجی, تاکسی, تنقلات و غذای آماده و ...) و 160 دلار هزینه ارزی داشتیم. یعنی جمع کل هزینه های سفرمون برای 2 نفر با احتساب دلار 3800 تومانی کمتر از 3.5 میلیون تومان و برای هرنفر حدود 1/7 میلیون تومان شد. البته اگه شما بتونید نفری 300 دلار ارز مبادلاتی رو هم بگیرید هزینه هاتون حداقل 300 هزارتومان برای هر نفر کم میشه یعنی برای هر نفر حدود 1.4 میلیون تومان کل هزینتون میشه!!!

شرح كامل تجربيات اين سفر انشالله در ماههاي آتي  تقديم خواهد شد اما قبل از اون اگه عمري بود از پست بعدي بالاخره اين طلسم گرجستان رو مي شكنيم و اولين قسمت سفرنامه گرجستان رو شروع مي كنيم.