خاطرات سفر (شیما و علی)

صبح روز بعد یه آفتاب نصفه و نیمه از لابه لای هوای نیمه ابری پوکت پیدا شد و ماهم گفتیم اول همه کل برنامه 3 روز اقامتمون تو پوکت رو برنامه ریزی کنیم! واسه همینم بر پایه اطلاعاتی که قبل سفر به دست آورده بودیم می دونستیم بخش اصلی جاذبه ها به جزایر کوچک خارج از جزیره اصلی اختصاص داره و با توجه به قیمت بالای حمل و نقل بهتره این جزایر رو با پکیج های آژانس های توریستی بریم! البته خود جزیره هم چندتا معبد و مکان دیدنی داره که قرار شد امروز رو به دیدن این اماکن اختصاص بدیم!

وقتی پایین رفتیم اول همه با نشون دادن ایمیل تخفیف 10 دلاری بوکینگ از رسپشن خواستیم تا موضوع رو با مدیرش مطرح کنه و اگه بشه اون 10 دلار رو همین الان از حساب هتلمون کم کنن تا درگیر انتقال پول به کارت و مشکلاتش نشیم! اونم قول داد که چشم پیگیری می کنه!

خوشبختانه با حساسیتی که در انتخاب هتل داشتیم لوکیشنش فوق العاده عالی بود و در مقایسه با قیمت هتل های مشابه هم بسیار ارزون به حساب می اومد! فقط این اینترنت رایگانش کار نمی کرد که در جواب اعتراض ما خانوم رسپشن گفت که از دیشب خراب شده و زنگ زدن بیان درستش کنن! بعد هم چندتا یوزر و پس ورد دیگه بهمون داد که فعلا استفاده کنیم که بعدا کاشف به عمل اومد مال هتل های بغلیه!

با خروج از هتل در صرافی سر کوچمون که بعدا متوجه شدیم قیمتش منصفانه تر از اکثر صرافی های منطقه است یکم پول واسه تورامون با نرخ تبدیل هر دلار حدود 34 بت چنج کردیم. با این حال قیمت صرافی های تایلندی عمدتا منصفانه است! با ادامه دادن مسیر در امتداد واکینگ استریت که اون وقت صبح حسابی سوت و کور بود تا ساحل دریا پیش رفتیم. انگار نه انگار که تا نیمه شب این خیابون جای سوزن انداختن نداشت!

بارهای خالی از مشتری و معدود رستوران هایی که تلاش در جذب مشتریان واسه صبحونه داشتن بیشتر به چشم می اومد.

تو این حین از یکی دو نفری پرسیدیم که چجوری میشه تا معبد بودای بزرگ و سایر دیدنی های جزیره با وسایل نقلیه عمومی بریم! اما متاسفانه تقریبا همشون جز تاکسی و توک توک وسیله دیگه ای رو نمی شناختن و با توجه به بعد مسافت هزینه یک طرفه رفتن به حتی یکی از اون جاهای دیدنی خارج شهر با توجه به دوری مسافت کمتر از 500 بت نبود(نزدیک به 15 دلار)!

با اینکه تازه اول صبح بود و با عنایت به شب زنده داری توریست ها قاعدتا باید تا لنگ ظهر کسی بیرون نمی اومد، تا دلتون بخواد توریست رنگ و وارنگ از اول صبح تو خیابون پلاس بود! به خصوص کنار دریا که نسبتا شلوغ بود!

ساحلی تمییز که تعجبی هم نداشت چون قدم به قدم تابلو هم زده بودن تا مجرمین ریختن زباله در طبیعت رو 1000 بت (نزدیک به 30 دلار)جریمه کنن!

ساحل پاتونگ زیبایی خاصی داره! تپه های سرسبز اونو احاطه کردن و همه چیز واسه یه ریلکسیشن و استراحت تمام روزی فراهمه! اما نه واسه ما که اهلش نبودیم و دوست داشتیم محدود زمان در اختیارمونو در حرکت باشیم!

ساعتی بعد چشم و دلمون از ساحلگردی سیر شده بود و دیگه رنگ و لعاب مناظر زیبای اون چندان به چشم نمی اومد. واسه همینم گفتیم بد نیست یه قدمی در خیابون های اطراف پاتونگ بزنیم.

خیابون های نه چندان پهن و عمدتا شلوغ رو پیش رو داشتیم تا در ادامه مسیر کج سلیقگی تایلندی ها در بی سر و سامانی کابل های برقشون که خیلی تو ذوق می زد توجهمون رو جلب کرد! خدا رحم کنه! حسابشو بکنین اگه یه شیر ناپاک خورده ای بخواد این سیم ها رو با هم قاطی کنه، احتمالا برق کل شهر قطع میشه!

با قدم زدن در خیابون های اطراف نزدیک های ظهر بود که بالاخره تصمیمون برای خرید تورهای جزیره فی فی، جزیره جیمز باند و نمایش زیبای پوکت فانتاسیا قطعی شد! حالا باید یه آژانس خوب پیدا می کردیم!

در خیابون های پشتی کنار ساحل که حدس می زدیم قدرت چونه زنیمون بالاتره به اولین پیشنهادی که معمولا راه به راه تو خیابون به توریست ها میشه ندای مثبت دادیم و داخل مغازه شدیم! همون اول یه تخفیف 25 درصدی می دن و یجورایی آدم رو خام می کنن اما ما که قبلا سرچامونو کرده بودیم یه 70 -80 درصدی قیمت رو پایین آوردیم و خانومه اخمش رفت تو هم معاملمون نشد که نشد!

کمی بالاتر بازم یه خانوم میانسال به خرید تورهاش دعوتمون کرد داخل دفتر توریستیش و بازم همون داستان تکرار شد با این تفاوت که خانومه تجربه بازاریابیش قویتر بود و نمی خواست مشتری که حداقل 3 تا تور می خواد بخره رو از دست بده! هی می گفت مای فرند لیسن تو می ...!  اونا که شما می گین مال کشتی بزرگه و ... و به خدا اینجوری من باید یه چیزی هم دستی بدم!

در هر حال ما هم که ازش خوشمون اومده بود نهایتا با حدود50 درصد تخفیف 3 تا تور جزیره فی فی 900 بت، جزیره جیمز باند 750 بت و نمایش پوکت فانتزی رو هم 1550 بت  ازش خریدیم و بعدشم چون اخلاقش خوب بود یه تور گشت کامل جزیره رو هم با نفری 550 بت خریدیم که کل جزیره رو تا شب بهمون نشون می داد و هر جوری حساب کردیم از گشت انفرادی ارزونتر بود! (قیمت اصلی تور شهری 1100 بت بود!) این دست و دلبازی موجب شد یکم پول کم بیاریم و سریع رفتیم و از صرافی نزدیک با قیمتی یکم ناجوانمردانه یه 50 دلاری چنج کردیم! خانومه هم سریع برگه ها رو واسمون نوشت و گفت سریع برگردید هتل که سرساعت 1 ظهر ماشین جلو هتلتون منتظره! ما هم فقط واسه اینکه گشنه نمونیم سر راه از یه کباب ترکی فروشی یه جفت کباب ترکی خوشمزه خریدیم و راس ساعت تو هتل منتظر بودیم!

سر ساعت تو لابی نشسته بودیم که یه آقایی اومد و ما رو سوار ماشین ونی کرد تا گشت داخل جزیره شروع بشه! همراهامون عبارت بودند از یه دختر نوجوون با ظاهر انگلیسی که یه زوج میان سال احتمالا از کشورهای جهان سوم اسکورتش می کردن! یه زوج هنگ کنگی و یه زوج هندی هم بودن که این تاخیر ورود زوج هندی همون اول کار بقیه رو شاکی کرد!

لیدرمون هم خانوی تایلندی با تسلط نسبی به زبون انگلیسی بود که از همون اول کار تلاش کرد با توضیحات گردشگری تور رو واسه ما جذاب تر کنه و لابه لاش مایه طنز هم داشت!

اولین بخش از برنامه تور با پیشروی ماشین از کمرکش تپه های بزرگ همراه شد و کمتر از نیم ساعت بعد به محوطه زیبای Kata View Point رسیدیم. هنوز پیاده نشده با دیدن چشم انداز زیبای جزیره از بالا حسابی سورپرایز شدیم! ساحلی سرسبز در امتداد دریایی آبی!

انگار دست طبیعت گوشه ای از بهشت رو برای این مردم به تصویر کشیده بود!

با این حال خانوم لیدر با اشاره دست بهمون گفت از امتداد مسیر پله کانی پایین برین تا بیشتر از این طبیعت رویایی لذت ببرین!

در همون نگاه اول می شد تشخیص داد که بیش از نیمی از این جزیره را جنگل انبوه و سرسبز پوشونده  و البته تپه ماهورهای سرسبز هم هارمونی زیبایی به چشم انداز جزیره دادن!

تو این حین زوج هنگ کنگی ازمون خواستن عکس بندازیم. اما انگار هنر ما انتظارات خاصشونو برآورده نمی کرد چراکه چندبار این عمل تکرار شد تا بی خیالمون شدن!

توقف 20 دقیقه ای برای اون بهشت کافی نبود! اما چه می شد کرد که برنامه تور محدوده و ماهم مثل همیشه بچه های خوبی هستیم و حسابی حرف گوش کن سریع سوار ماشین شدیم تا بریم سراغ بخش های بعدی تور!

ساعتی بعد در حالیکه از اولین بخش برنامه حسابی به وجد اومده بودیم راهی یه پارک جنگلی و بخش بعدی بازدید شدیم. جایی که اگه بخواین می تونین سوار بر فیل ها در دل جنگل یه دوری بزنین اما راستش ما که چند روز قبل تو سریلانکا فیل سواریمونو کرده بودیم اینجا دیگه بی خیال شدیم! هرچند امکانات فیل ها مثل کجاوه و ... بهتر از سریلانکا بود!

دختر خانوم انگلیسی همسفرمون هم با بازارگرمی فیلبان یه دسته موز بزرگ خرید و بعدش با شیلنگ آب ضمن غذا دادن به یه فیل نه چندان بزرگ باهاش آب بازی کرد!

در این حین لیدره که دید ما اونجا وایسادیم با دست بهمون اشاره کرد که نمایش میمونه شروع شده و با اینکه شما قانونا اون بخش تو تورتون نیست اما اگه بخواین می تونین مجانی تماشاش کنین(تور کاملی که شامل این بخش بود 1400 بت قیمت داشت یعنی حدود 300 بت بیشتر که حدود 9 دلاری میشه!).

وقتی وارد شدیم یه سالن محقر کوچولو دیدیم که 10-15 نفری دورتا دورش نشسته بودن و با اد و اطفار میمونه محفل حسابی گرم شده بود! از توپ بازی گرفته تا ورزش و دراز و نشست و بعد هم دوچرخه سواری!

اوج برنامه در شعبده بازی و چشم بندی میمونه و شناسایی شماره ها از زیر لیوان ها اونم با چشم بسته بود!

آخر کار هم میمونه هم خلاصه نزد تک تک تماشاگر می اومد می خواست از تو بغلشون راه بره که یکی دوتاشون حسابی ترسیدن و جیغ زدن و ازجاشون پریدن!

توقف یکساعته در این پارک که البته به بهانه فیل سواری برخی همراهان یکم هم بیشتر طول کشید با این برنامه جذاب خیلی زود سپری شد تا باردیگه سوار بر ماشین به کشف بخش دیگه ای از جزیره بپردازیم!