خاطرات سفر (شیما و علی)

صبح روز بعد ساعت 8 بود كه سوتلانا  تو لابي هتل منتظرم بود . بدون فوت وقت براي انجام برنامه فشرده كاري كه داشتم بيرون زديم. اين بار ديگه شكي نداشتم كه مترو هم از نظر سرعت و هم از نظر قيمت بهترين وسيله حمل و نقل در شهر بزرگ 20 ميليوني مسكو به حساب مي ياد به  اينخاطر از همون ابتدا با ورود به ايستگاه سعي كردم از سوتلانا همه چيز رو ياد بگيرم. متاسفانه فلش ها همه به زبان روسي بود و جالب اونكه تلفظ حروف روسي هم با انگليسي متفاوت هستش فرضا حرف P در روسي R تلفظ ميشه و ... .
بنابراين پس از كلي فكر بالاخره با پيشنهاد سوتلانا به راه حل بچه هاي 4 تا 6 ساله بيسواد رو آوردم يعني از روي نقشه دو زبانه اي كه داشتم نقاشي حروف روسي رو رو تابلو هاي راهنما دنبال كنم. هرچند با وجود سيستم پيچيده مترو مسكو اين كار هم خيلي راحت نبود! 
 از اينها كه بگذريم در بدو ورود به ايستگاه با كمك سوتلانا يك كارت 10 سفره مترو  كه نسبت به كارتهاي تك سفره حدود 50 درصد تخفيف داشت خريدم. ( قيمت بليط تك سفره 5 روبل يعني حدود 150 تومان بود) در اون ساعت مترو فوق العاده شلوغ بود. مردم به سرعت با ثبت كردن كارت در دستگاه وارد دالان ها مي شدند و متصدي هاي مترو هم كه عمدتا بسيار مسن بودن به دقت كارت زدن مسافرها رو زير نظر داشتن. پلكان برقي بسيار طولاني و سرعت آن زياد بود. نكته جالب آنكه وقتي كنار سوتلانا ايستاده بودم چند نفري پشت سرم غرولند كردم و تازه با توضيح او فهميدم كه مي بايست مثل قوانين خيابان سمت چپ را خالي نگه داشت تا افرادي كه عجله دارن با سرعت روي پله ها بدوند.
پس از رسيدن به پايين و كنار سكو ها متوجه شدم كه برخلاف مترو تهران كه اقتباسي از روش چيني هاست و 2 ريل كنارهم قرار دارند. مترو مسكو منو ريل است و براي مسير هاي رفت و برگشت دو دالان مجزا وجود دارد. راستش سيستم مترو مسكو كه در مقايسه با ساير اقلام هزينه اش هم مناسب است فوق العاده است. نقشه آن با خطوط متعدد به نحوي طراحي شده كه همه جاي شهر به شبكه مترو راه دارد و جالبتر آنكه يك رينگ مركزي هم طراحي شده تا بين خطوط با كمترين زمان و مسافت ارتباط برقرار كند.
 
با اينكه واگن ها نسبتا قديمي بودن اما سرعت و زمانبندي اش بي نظير بود . به طور متوسط هر 1.5 دقيقه قطار جديد مي آمد و به همين خاطر كمتر صندلي براي مسافرين در ايستگاه تعبيه شده بود. در داخل قطار نيز فرهنگ مردم به نحوي بود كه اكثرا مي ايستادند تا صندلي ها براي سالخوردگان و معلولان خالي باشه! و جالب اونکه حتی ایستاده هم کتاب می خوندن!
نقش و نگارهاي مترو نيز بسيار ديدني است و در نوع خود موزه اي عالي به شمار مي ره. نقاشي ها و مجسمه هاي زيبا همه و همه در نوع خود بي نظيره. ساعت ها وقت مي خواد تا بشه حتي گوشه اي از زيبايي ها رو  مشاهده كرد.

حتي يك موزه بسيار ديدني در مسكو بانام موزه مترو وجود داره كه آدرسش مترو اسپارتيونايا(metro “Sportivnaya”) - خيابان خامونيچسکی وال (khamovnicheski val) –هستش. از قرار مترو مسکو در زمان جنگ جهانی نقش پناهگاه رو به خوبی ایفا می کرده. بعد از جنگ هم روس ها با همین الگو برای پراگ, بوداپست و ... مشابه این نوع مترو را ساختن.

 با سرعت مناسب مترو حدود يك ربع بعد در  مقصد بوديم يعني ساعت 8.30 اما با مراجعه به سازمان دولتي مورد نظر متوجه شديم كه اداره هاي دولتي روسيه ساعت 9 شروع به كار مي كنن و بايد منتظر مي مونديم. راستش به پيشنهاد من بيرون رفتيم و از شانس خوب, سوتلانا گفت كه اينجا 100 متر بيشتر با ميدون سرخ (مترو تئاترانایا) فاصله نداره و منم كه براي ديدن اونجا بي تاب بودم بدون معطلي پيشنهادشو قبول كردم و راهي اونجا شديم.
با ورود به ميدون به يكباره جو اونجا آدم رو ميگيره منظره مقابل ديوارها و سردر كاخ عظيم كرميل با نماي آجري رنگش قرار داره و سمت چپ كليساي سن باستيل و سمت راست نيز كمي آنطرفتر (سمت شمال)موزه دولتي تاريخ مسكو. قسمت شرقی ميدون فروشگاه بزرگ بنام گوم قرار دارد که بنا آن در سال ۱۸۹۳ به اتمام رسيد و در سال ۱۹۵۷ تغييرات کلی در آن داده شد. سرخ در فرهنگ کهن مردم روسيه به معنی زيبا بوده است. ميدان سرخ حدود ۷۲۵۰۰ متر مربع وسعت داشته و در اوايل قرن پانزدهم بعنوان بازار ساخته شد اين ميدون محل گردهمايی های بزرگ در دوران شوروی بود. راستش تا آدم اونجا نباشه نميشه درست وصفش كرد حال و هواش منحصر بفرده.

چون بعدا یک نصفه روز کامل رو به گشت و گذار در میدون سرخ اختصاص دادم, سر موقع بطور مفصل به شرح کامل میدون می پردازم. از اونجايكه تو اون ساعت ديگه وقت زيادي نداشتم، بازديد بيشتر از ميدون سرخ رو به زماني ديگه اي موكول كردم و اين شد كه به سرعت دنبال كارهاي اداري و كاريمون رفتم و عملا تا عصر درگير اين كار بودم. هرچند عصر فرصت كوتاهي رخ داد كه در كنار مسير از كليساي زيبايي با نام پاكروف كه يجورايي مدل كليساهاي ديگه روسي بود را براي دقايقي كوتاه ديدم. نكته جالب پس از ورود به كليسا مراجعه پيرزن روسي به من بود كه با كشيدن صليب رو سينه مي پرسيد آيا مسيحي هستم كه من براي اينكه بتونم چند دقيقه اي داخل كليسا رو ببينم جوري نشون دادم كه متوجه منظورش نمي شم! دو روز بعدي سفر آنقدر درگير كار بودم كه كمتر فرصتي رخ داد تا از شهر زيباي مسكو بازديدي داشته باشم شايد تنها خبر خوب رسيدن 1000 دلار از ايران به دستم بود كه يجورايي مشكل مالي ام را تا حدودي حل كرد!
موضوع مهم دیگه ای که می بایست در مورد مسکو اشاره کنم, سیستم شدید امنیتی اونه و البته شیطنت برخی پلیس هاش. فرضا تو مدت 8 روز اقامت حداقل 3 یا 4 بار تو خیابون پلیس جلوم گرفت و پاسپورت رو چک کرد. یعنی می بایست همیشه و همه جا پاسپورت همراهتون باشه و گرنه باید رشوه داد!

 

ادامه دارد ...